w pRzYpadKoWyM skrócie

Tych kilka njusów, które podaję dopiero dziś, kumulowało się na moim twardym dysku już od miesiąca. W zasadzie żaden z nich nie jest na tyle „problemowy”, żeby poświęcić mu osobną notkę, więc poleci zbiorczo.

Zza kulis:

Cyfrowy Ziniol już doniósł o tym, co w nadchodzącej Lampie (lipcowej). Portugalia razy trzy! Ja zwracam szczególną uwagę na duet JCF/Henriques. Pisałem już o pracy tego duetu tutaj. Wybór historyjki niepRzYpAdKoWy. JCF lubi polskich poetów. Ja poezji Szymborskiej jakoś nigdy nie lubiłem, ale pojedyncze wiersze potrafiły mnie zaskoczyć i zauroczyć. „Życie na poczekaniu” w formie komiksowej? Czemu nie. W tej samej Lampie jeszcze dwóch autorów komiksów. Wreszcie będziecie mogli sami porównać Smutnego Chłopca w trzech odsłonach i zobaczyć na własne oczy ewolucję, o której pisałem w Ziniolu#4.

Gerardo Beltrán, z którym właśnie skończyliśmy tłumaczyć pewien bardzo fajny komiks z hiszpańskiego, poprosił mnie, żebym poopowiadał jego studentom na proseminarium o zagadnieniach związanych z tłumaczeniem komiksów. Przygotowałem prezentację, poszedłem, nie było projektora, więc był chaos. Myślę, że te luźne zapiski, które wykonałem na potrzeby prezentacji można rozwinąć i zrobić z nimi coś konkretnego. Dobrze, że taka okazja mi się nawinęła, bo zrobiłem pierwszy konkretny krok na drodze do tego, co mi po głowie chodzi od dwóch lat. Jeszcze trochę lektur, zbierania doświadczenia w tłumaczeniu komiksów i uzbiera się na serię artykułów, które mam nadzieję, złożą się ostatecznie w książkę. Droga daleka, ale sporo ciekawego do powiedzenia w temacie jest. Trzymajcie kciuki.

To teraz moje pisanie zatoczy pętlę, bo na chwilę wrócę do Smutnego Chłopca #1 i jego tłumaczenia. Strona 8, pierwszy kadr: dwa teksty wpisane w obraz, które zostały oczywiście przez studentów-tłumaczy przetłumaczone. Problem w tym, że „Bar Sardynkowy” wylądował na szyldzie z butlą gazową, a nie kawałek dalej, w głębi, tam gdzie radośnie trwa sobie „Casa das Sardinhas”. Taki śmieszny chochlik, prawdopodobnie źle to oznaczyliśmy w wersji wordowej tłumaczenia. I tutaj ujawnia się bardzo ważny aspekt tłumaczenia komiksów: współpraca tłumacza z liternikiem. W komiksie bardziej niż w innym medium za finalny efekt tłumaczenia odpowiada „cały zespół”, zespół większy niźli tylko tłumacz i korektor. To pewnie umknęło większości czytelników, że napis do symbolu ma się w tym pRzYpAdKu jak pięść do nosa. A z prywatnej korespondencji z João Mascarenhasem mogę ujawnić, że autor był pod ogromnym wrażeniem jakości wydania Ziniola i tego, że z taką dokładnością dokonano tłumaczenia jego komiksu, nie pomijając nawet tekstów wpisanych w tło. Gratulacje dla tłumaczy, pojętnych uczniów, którzy czasami potrafią mnie zawstydzić tym, czego sam ich nauczyłem, a co zdarza mi się przeoczyć... Presja czasu chyba działa, jego brak konkretnie.

Zza granicy:

Portugalczycy zaczynają hasać na świecie. U nas już niedługo druga Kapela, a tymczasem całkiem niedawno pierwsza zadebiutowała we Francji. Wzorem polskiego wydania, francuskie również zbiera dwa pierwsze tomy serii. Okładka jednak inna, oryginalnie zdobiąca tom czwarty:



Przyjrzyjcie się tutaj kilku planszom. Zauważyliście? Zazdroszczę Francuzom tego, że napisy tła zostały w tej wersji „przerysowane” zgodnie z kształtem oryginalnym. Tak jest idealnie. W polskiej wersji zabrakło „umieszczenia” tłumaczenia niektórych napisów tła w ogóle...



Druga sprawa związana z Filipe Abranchesem. Dwutomowa historia Lizbony, którą narysował do scenariusza A. H. de Oliveiry Marquesa została wydana we Włoszech (wcześniej pierwszy tom ukazał się we Francji). Obu panom oczywiście gratulujemy!



Rozpoczął się Festiwal w Bejy, o którym pisałem w zeszłym roku. Bardzo chciałem tam być, ale okazało się to absolutnie niemożliwe. Na miejscu są zaprzyjaźnieni z pRzYpAdKiEm tzw. Smutni Chłopcy, którzy obiecali zdać krótkie sprawozdanie po powrocie. Fotografie również obiecali, więc czekamy cierpliwie.

Tutaj:

Nie wiem co z nowym Splotem, kiedy wyląduje? Ledwo zdążyłem się rozpędzić z felietonami, a tu proszę, zaczęło fajnie działać wydanie elektroniczne. Oczywiście przegapiłem premierę swojej recenzji Mawila tamże, ale ogólnie mam nadzieję, że wieszanie recenzji w sieci pozwoli trochę zwiększyć ich objętość. Ta recka i udział w ankiecie Kolorowych (1 i 2) już zostały doczepione do naszej rubryki pRzYpAdKi w sieci (prawa strona, pod sympozyjnym logo).

Druga sprawa również związana ze Splotem, konkretnie z felietonem numer 2, który poświęciłem zjawisku pod tytułem Tertúlia BD. Jako uzupełnienie tego, o czym mam nadzieję na łamach Splotu wkrótce przeczytacie, załączam filmik- tak to właśnie wygląda:



qba

pssst! dziękuję, po czasie, za wsparcie w mojej "tytułowej krucjacie" :lol: serce rośnie czytając tak rozpoczynające się recenzje: Wrak Kobiety

pssst!! heh, to chyba z okazji Dnia Dziecka ten film, 20:15, TVP 1 :-) Wywołałem żółwie z lasu!