Alguém desarruma estas rosas e outras estórias/ Ktoś robi nieporządek w tych różach i inne historie (1997)
Ten album zawiera 15 historii, które JCF stworzył w latach 1991-1995. Niektóre publikowano wcześniej w fanzinach, inne brały udział w konkursach. W 2006 roku 400 egzemplarzy ocalono przed wysłaniem na przemiał i wprowadzono do szerszej dystrybucji (wcześniej sprzedawano ten album podczas imprez komiksowych). To tyle danych technicznych. Teraz słów kilka o zawartości.
O milagre da Rosa/ Cud Róży- częściowo zainspirowane Kafką, częściowo piosenką Throwing Muses (http://www.youtube.com/watch?v=uhJpD0PvfbA). Przedziwna opowieść o tym jak pewien chłopak przychodzi do domu swojej dziewczyny i jej tam nie zastaje. Przy okazji poznajemy dosyć wyjątkową rodzinkę jego wybranki… Szczególnie ciekawa jest postać babki, która mieszka na strychu i stojąc w starej wannie udaje sławnych marynarzy…
Interstellar overdrive- pewnemu astronomowi składa wizytę Księżyc… Ona-Księżyc, która zjada jego teleskop, a następnie nasyła na niego rycerzy Świętej Inkwizycji, którzy aresztują go za szerzenie teorii niezgodnych z nauką Kościoła. Historia ta zdobyła nagrodę im. Rafaela Bordalo Pinheiro w 1993 roku. Jest inspirowana powieściami Georgesa Mélièsa, a tytuł pochodzi od utworu grupy Pink Floyd (http://www.youtube.com/watch?v=di4FRAEe2UY).
O espelho/ Lustro- czy nasze odbicie w lustrze może za nami nie nadążyć? A jeśli tak, to co wtedy zrobimy? Adaptacja opowiadania Gabriela Garcii Marqueza Dialog Lustra ze zmienionym finałem.
Ktoś robi nieporządek w tych różach- tytułowa historia (nagroda im. Rafaela Bordalo Pinheiro w 1991 roku), ale… według mnie nie najlepsza w tym albumie. To również adaptacja opowiadania Marqueza pod tym samym tytułem, przetłumaczonym jako Ktoś rozrzuca te róże. W wersji JCF jednak nikt róż nie rozrzuca. Smutna opowieść o duchu chłopca, który siedzi na krześle w rogu pokoju i na kogoś czeka.
O dia em que choveu para sempre/ Dzień, w którym padało na zawsze- oczywiście i tutaj JCF inspirował się czyjąś opowieścią. Tym razem na warsztat trafiło opowiadanie Ray’a Bradbury’ego. I to właśnie moja ulubiona historia w całym zbiorze. Pośrodku niczego, w absolutnej ciszy i nieprawdopodobnej spiekocie, trzech panów czeka aż spadnie deszcz… Ponieważ zawsze pada 29 stycznia, należy czekać. Fantastycznie oddana atmosfera oczekiwania, pustki, nic-nie-dziania-się. Aż wreszcie monotonię przerywa pojawienie się harfistki, panny Blanche Hilgood. Aby podziękować za gościnę, panna Hilgood daje koncert. Smutne dźwięki harfy mieszają się z pierwszymi odgłosami spadających kropel deszczu. Świetne wyczucie autora co do rozłożenia akcentów rysunkowych. Bardzo dobra adaptacja.
O dragão/ Smok- o dwóch błędnych rycerzach, którzy muszą pokonać smoka. Albo o dwóch błędnych maszynistach, którzy muszą pokonać… Nie, oni nie muszą nikogo pokonać. Oni tylko prowadzą pociąg. Również na podstawie Bradbury’ego.
Mar d’Outubro/ Październikowe morze- adaptacja opowiadania Kobiety, tak, zgadliście, Ray’a Bradbury’ego. Morze wzywa i odbiera życie ukochanemu pewnej plażowiczki. Głupie w sumie…
A vida e como vivê-la/ Życie i jak je przeżyć- zainspirowane Dżumą Camusa. Dwustronicowa wariacja na temat czasu. Niesamowity popis syntezy myśli w ciekawej sugestii na temat tego jak ten czas naprawdę poczuć- w poczekalni u dentysty na niewygodnym krześle, podczas sesji naukowych, z których się nic nie rozumie etc. Można też czytać komiksy (lol).
Dogfight- Rilke, Lichtenstein, Schultz… Co oni wszyscy mogą robić w jednym miejscu? Walczyć jak psy. Żartowałem, bo to dziwna opowieść i nie wiem o co tu chodzi… No bo o co może chodzić w historii, w której znany z Fistaszków pies odlatuje w ostatnim kadrze na swojej budzie???
Sonhos de cegos/ Sny ślepców- bardzo ciekawie skonstruowane opowiadanie. Okazuje się, że niektórzy zazdroszczą ślepcom ich snów. Zastanawialiście się nad tym dlaczego we śnie, jeśli na jawie nosicie okulary, widzicie dobrze bez nich? Pewnie z tego samego powodu ślepcy widzą.
Tornado/Tornado- młody chłopak popełnia zbrodnię i ucieka do Meksyku wraz ze swoją dziewczyną. Ginie z rąk policjantów. Mam wrażenie, że to na podstawie jakiegoś amerykańskiego filmu (lol). Tylko co jeśli cała historia okaże się snem? Albo sprawką tornada…
Lua de papel, linha do destino/ papierowy księżyc, linia przeznaczenia- piękne nawiązanie do Corto Maltese. Co by było gdyby Corto nie naciął sobie na dłoni linii przeznaczenia? Obwoziłby gondolą turystów po Wenecji.
O desilusonsita/Deiluzjonista- niezwykła historia, o zupełnie innym charakterze niż pozostałe w tym zbiorze. Pewien (de)iluzjonista wraca do swojego miasteczka, w którym przed laty dał plamę podczas pierwszego wystąpienia. Wyśmiany, poniżony powraca, aby się zemścić. I robi to w sposób krwawowidowiskowy.
Amnésia internacional/ Międzynarodowa amnezja- jeśli wymazujesz wspomnienia o czymś ważnym, wstydliwym, jeśli zacierasz ślady swoich zbrodni, musisz liczyć się z tym, że zbiorowa amnezja dopadnie też ciebie… (trzecie miejsce w konkursie podczas festiwalu w Amadorze w 1993)
Fuel Moon- żona kocha pieska, mąż pieska nie kocha. Mąż pieska prześladuje, żona jest z tego powodu zła. A Księżyc w pełni… Bardzo fajna, prosta historyjka opowiedziana tylko obrazem.
Sumując: z 15 krótkich komiksów w zasadzie tylko co do 3 mam wątpliwości. Ten zbiór potwierdza niesamowitą umiejętność syntezy jaką mistrzowsko opanował JCF. Pokazuje również w jaki sposób przekładać formy literackie na język komiksu. To świetna wprawka autora przed Kapelą. Sporo z tych pomysłów z powodzeniem mogłoby zostać wykorzystanych w opus-magnum Fernandesa. Śledząc wcześniejsze od Kapeli poczynania autora, z ogromną satysfakcją odkrywa się jak dojrzewała w nim myśl stworzenia czegoś tak wyjątkowego. Pomysłowość, żonglerka nawiązaniami. Wkrótce napiszę o projekcie Black Box Stories, w którym niektóre z historyjek z Ktoś robi nieporządek w tych różach i inne historie zostały narysowane przez innych autorów.
PS informacje techniczne oraz prezentowane grafiki pochodzą z http://kuentro.weblog.com.pt/arquivo/240328.html
qba
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz